De eerste meters van Gerard Nijboer


"Toen ik achttien, negentien jaar was liep ik een wedstrijd tussen de marathonkampioen van België, Duitsland en van Nederland.
Ik liep daar tien kilometer op kop in een twintig kilometer wedstrijd op ontzettend zware schoenen, een korte broek van mijn oom die mijn moeder verknipt had, een hemdje van Canada waar ik net mee op vakantie was geweest, met zo'n mooie maple-leaf erop. Daar maakte ik indruk mee. Ik droeg zware badstofsokken, dus iedereen keek wat voor idioot daar nou liep."

"In verschillende bladen is het verhaal gepubliceerd dat ik samen met een collega-hardloper achterna gezeten ben door een boer die stikjaloers was. Dat klopte. Die boer zei: "Ikke werk'n en jullie loop'n?" Toen kwam hij met de riek achter ons aan. Dat was begin jaren '70."

"Je werd echt voor gek uitgescholden als je langs de weg liep. Je sloop het dorp uit via sluiproutes. Of je stapte de auto in en je ging met de auto. Je liet je gezicht niet op straat zien. Je werd nageroepen, want je was gek.
Zo stond je ook bekend in de atletiekwereld. Baanatleten werden serieus genomen, maar mensen die langs de weg liepen dat waren gekken, zotten. Dat was zelfs binnen de eigen bond."


Marathonloper Gerard Nijboer in Nico Schulte's "Een bonk macht - ongewone interviews over topsport"

vorige anekdote index anekdotes volgende anekdote


Me Likey! Sharennnn!