Korte anekdotes


In de Tour de France, achterop de motor bij de Belg Raymond, waren er ook weleens momenten dat Theo het even niet wist. Omdat hij kleurenblind was, kon hij nooit de renners aan de kleur van hun shirt herkennen.
Dan moest hij er snel zijn papieren bij pakken, meldde dat hij even door een tunnel heen moest, hield dan gewoon even zijn mond, zocht rustig op wat hij moest weten en ging dan door met zijn verslag.

(Harry Vermeegen - Ballenjongen over Theo Koomen)

In Nantes deed zich weer zo'n heerlijk incidentje voor dat je minstens twee maal per ronde meemaakt. De Fransman Christophe Lavainne reed als nummer twee met de handen strak langs de oren gestrekt over de finish. Nog veertig meter waande hij zich winnaar van de etappe, maar toen vertelde een verzorger hem dat hij fraai tweede was geworden.
De arme man vertelde dat hij voortdurend achter in het peloton had gereden om zijn kopman Fignon bij te staan, en dat hij dus nooit had gezien dat Argentin wegreed.

(Mart Smeets - Stoempen, snot en sterven; over de Tour de France van 1990)

Het bedrijf Heras Hekwerken in het Brabantse Oirschot heeft de ongelukkige Spaanse wielrenner Roberto Heras vandaag een attentie gestuurd. Hij leek gisteren af te gaan op de etappewinst in de Tour de France, maar hij ging onderuit in een scherpe bocht en belandde in de hekwerken.
"Werknemers in ons bedrijf vroegen zich af of wij betaald hebben voor deze reclame, maar dat is natuurlijk niet zo", zegt een woordvoerder van het bedrijf.

(Haagsche Courant 19 juli 2000)

Tijdens de Belgische wielerkoers van Gent naar Wevelgem zijn een aantal wielrenners geflitst. De wielrenners reden op een weg waar de maximumsnelheid vijftig is, maar de wielrenners reden harder dan de maximumsnelheid.
Het is nog niet duidelijk of de politie van de foto's een proces-verbaal zal opstellen en doorsturen naar de procureur. In een reactie noemde woordvoerder Joannes Thuy van het ministerie van Justitie het verhaal alvast "zeer geestig".

(Skynet woensdag 10 april 2002)

"Sport. De Franse wielrenner Jacques Maton is gepasseerd in het klassement maar behoudt de gele leiderstrui. Weliswaar heeft hij 34 minuten verloren, maar hij behoudt de gele leiderstrui. Er is met hem gepraat, men heeft geprobeerd hem ervan te overtuigen dat het niet eerlijk is, maar Jacques behoudt de gele leiderstrui."

(Herman Finkers - Verhalen voor in het Haardvuur)


vorige anekdote index anekdotes volgende anekdote


Me Likey! Sharennnn!



H Home m e